Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Amos Burn - Ο σπουδαίος Άγγλος σκακιστής: "Invincible English Bulldog".

O Amos Burn ήταν Άγγλος σκακιστής και σκακιστικός συγγραφέας, από τους κορυφαίους σκακιστές σε παγκόσμιο επίπεδο στα τέλη του 19ου αιώνα.

Ο Burn γεννήθηκε στις 31/12/1848 στο Hull της Αγγλίας. Στην εφηβική του ηλικία μετακόμισε το Λίβερπουλ και εργάστηκε σε μία εταιρεία πλοιοκτητών και εμπόρων.

Έμαθε σκάκι σχετικά αργά στην ηλικία των δεκαέξι ετών και αργότερα έλαβε σκακιστικά μαθήματα από τον μελλοντικό παγκόσμιο πρωταθλητή Wilhelm Steinitz στο Λονδίνο. Υπήρξε εξαιρετικός αμυντικός σκακιστής και ο Aron Nimzowitsch στο βιβλίο του "The Praxis of My System" αναφέρει τον Burn ως έναν από τους έξι καλύτερους αμυντικούς σκακιστές στον κόσμο.







Το 1913, μετά τον θάνατο του Leopold Hoffer, εκδότη γιά περισσότερο από 30 χρόνια της σκακιστικής στήλης στην έκδοση "The Field", που ήταν η κύρια σκακιστική στήλη στην Αγγλία, ανατέθηκε στον Burn η συνέχεια της συγγραφής της στήλης. Ο Burn μετακόμισε στο Λονδίνο και μέχρι τον θάνατό του το 1925 συνέγραφε την σκακιστική αυτή στήλη.


Το πρώτο τουρνουά που έπαιξε ήταν στα 1867–1868 στο Λίβερπουλ, ενώ το πρώτο σημαντικό τουρνουά που έλαβε μέρος ήταν το "Third Challenge Cup of the British Chess Association" στο Λονδίνο το 1870 στο οποίο και πέρασε μπροστά από τον Joseph Henry Blackburne αλλά και άλλους ισχυρούς σκακιστές και έχασε την πρώτη θέση στα playoff από τον John Wisker.

Οι καλύτερές του επιδόσεις σε τουρνουά ήταν: ισοβαθμία στην πρώτη θέση μαζί με τον Isidor Gunsberg στο Λονδίνο το 1887 (μπροστά από τους Joseph Henry Blackburne και Johannes Zukertort), πρώτος στο Άμστερνταμ το 1889 (μπροστά από τον νεαρό Emanuel Lasker),
δεύτερος στο τουρνουά στο Breslau το 1889 (πίσω από τον Siegbert Tarrasch) και πρώτος στη Κολωνία το 1898 (μπροστά από τους Rudolf Charousek, Mikhail Chigorin, Carl Schlechter, David Janowski, και Wilhelm Steinitz).
Το τελευταίο τουρνουά που συμμετείχε ήταν το 1912 στο Breslau όπου κατετάγη 12ος με σκορ 7,5 στα 17.







Ο Amos Burn (αριστερά) σε παρτίδα με τον John Owen.







Έπαιξε και στο περίφημο τουρνουά του Hastings το 1895, το ισχυρότερο τουρνουά που είχε ποτέ διεξαχθεί μέχρι τότε, καταλαμβάνοντας την 12η θέση με αποτέλεσμα 9,5 στα 21.

Η ιστορική φωτογραφία από το φημισμένο τουρνουά του Hastings το 1895 στο οποίο πρώτος κατετάγη ο νεαρός Harry Pillsbury:











Όρθιοι από αριστερά προς τα δεξιά: Adolf Albin, Carl Schlechter, David Janowski, Georg Marco, Joseph Henry Blackburne, Geza Maroczy, Emanuel Schiffers, Isidore Gunsberg, Amos Burn, Samuel Tinsley. Καθιστοί από αριστερά προς τα δεξιά: Beniamino Vergani, Wilhelm Steinitz, Mikhail Chigorin, Emmanuel Lasker, Harry Nelson Pillsbury, Siegbert Tarrasch, Jacques Mieses, Richard Teichmann.


Ο Burn "έδωσε" το επώνυμό του στην Βαριάντα Burn της Γαλλικής Άμυνας (1.e4 e6 2.d4 d5 3.Nc3 Nf6 4.Bg5 dxe4). Έπαιζε πολύ τακτικά την βαριάντα αυτή με καλά αποτελέσματα (εννέα νίκες, μία ισοπαλία και πέντε ήττες).



















Το 2004 ο Ελβετός IM Richard Forster εξέδωσε ένα βιβλίο γιά τον Amos Burn Πρόκειται γιά μία βιογραφία και παρτίδες του Amos Burn, 972 σελίδων με τον τίτλο "Amos Burn: A Chess Biography". Το βιβλίο προλογίζει ο Viktor Korchnoi.





















Θα παρακολουθήσουμε δύο παρτίδες του Amos Burn.

Στην πρώτη παρτίδα ο Amos Burn με τα λευκά παίζει με αντίπαλο τον Alexander Alekhine με τα μαύρα. Η παρτίδα παίχτηκε το 1911 στο Karlsbad. Το άνοιγμα είναι: Γαλλική Άμυνα: Κλασική - Βαριάντα Tartakower (C13).


Amos Burn vs Alexander Alekhine

1.e4 e6 2.d4 d5 3.Nc3 Nf6 4.Bg5 Be7 5.e5 Ne4 6.Bxe7 Qxe7 7.Bd3 Nxc3 8.bxc3 c5 9.Nf3 Nc6 10.O-O c4 11.Be2 Bd7 12.Qd2 b5 13.Ne1 a5 14.a3 O-O 15.f4 b4 16.axb4 axb4 17.Rxa8 Rxa8 18.cxb4 Qxb4 19.c3 Qb3 20.Bd1 Ra2 21.Qc1 Qb6 22.Rf2 Qa7 23.Rxa2 Qxa2 24.Nc2 h6 25.Qa1 Qxa1 26.Nxa1 Na7 27.Kf2 Bc6 28.Ke3 Nb5 29.Kd2 Kf8 30.Nc2 Ke7 31.Ne3 f5 32.Bf3 Kd7 33.g4 fxg4 34.Bxg4 g6 35.Bd1 Ke7 36.Ng4 h5 37.Ne3 Kf7 38.Ng2 Kg7 39.Nh4 Be8 40.Nf3 Kf7 41.Kc2 Bd7 42.Kb2 Na7 43.Ka3 Nc6 44.Ba4 Ke7 45.Nh4 Kf7 46.Bxc6 Bxc6 47.Kb4 Be8 48.Nf3 Ke7 49.Ng5 Bc6 50.Ka3 Bd7 51.Kb2 Ba4 52.Kc1 Bb3 53.Nf3 Ba4 54.Nh4 Kf7 55.Ng2 Bd7 56.h4 Be8 57.Kb2 Ba4 58.Ne3 Ke7 59.Ka3 Bc6 60.Kb4 Kd7 61.Ka5 Kc7 62.Nc2 Kb7 63.Nb4 Bd7 64.Na6 Be8 65.Nc5+ Kc6 66.Nxe6 Bd7 67.Ng5 Bf5 68.Kb4 Bg4 69.Ka3 Kd7 70.Nf7 Be6 71.Nd6 Kc6 72.Kb2 Bg4 73.Kc2 Kd7 74.Kd2 Ke6 75.Ke3 Bh3 76.f5+ gxf5 77.Kf4 Bg4 78.Kg5 Bh3 79.Ne8 Kf7 80.Nf6 f4 81.Kxf4 Be6 82.Kg5 1-0




Η επόμενη παρτίδα παίχτηκε στο Λίβερπουλ το 1910. Με τα λευκά είναι ο Edmond MacDonald και με τα μαύρα ο Amos Burn. Η παρτίδα αυτή έμεινε στην ιστορία του σκακιού γιά την εξαιρετική και τόσο φανταστική 33η κίνηση του Burn (33...Qg4!!).

Ο βιογράφος του Burn, Richard Forster αναφέρει την 33η κίνηση του Burn (33...Qg4!!) ως την "χωρίς αμφιβολία πιό φανταστική του κίνηση σε όλη του την σκακιστική σταδιοδρομία", ενώ ο γνωστός σκακιστικός σχολιαστής και αρθρογράφος Tim Krabbé την θεωρεί ώς μία από τις 10 πιό φανταστικές κινήσεις που έχουν ποτέ παιχτεί στο σκάκι προσθέτοντας ότι είναι ένα σπάνιο παράδειγμα του "Θέματος Novotny" σε πραγματική παρτίδα!

Το άνοιγμα είναι: Άμυνα Philidor - Βελτιωμένη Βαριάντα Hanham (C41).


Edmond MacDonald vs Amos Burn

1.e4 e5 2.Nf3 d6 3.d4 Nd7 4.Nc3 Ngf6 5.Bc4 Be7 6.O-O O-O 7.Re1 c6 8.d5 c5 9.Bg5 h6 10.Be3 Kh7 11.h3 Nb6 12.Bd3 Bd7 13.a4 Rc8 14.a5 Na8 15.b3 Nc7 16.Ne2 Nce8 17.c4 Ng8 18.g4 g6 19.Ng3 Ng7 20.Qd2 Rc7 21.Kh2 Qc8 22.Rg1 f5 23.gxf5 gxf5 24.exf5 Nxf5 25.Nh5 Kh8 26.Rxg8+ Rxg8 27.Bxh6 Be8 28.Bg7+ Rxg7 29.Nxg7 Kxg7 30.Rg1+ Bg6 31.Ng5 Nh4 32.Bxg6 Bxg5 33.Bh5 Qg4 34.Rxg4 Nf3+ 35.Kg2 Nxd2 36.Rxg5+ Kh6 37.h4 Nxb3 38.Rf5 Nxa5 39.Be2 Kg7 40.h5 Rf7 41.Rg5+ Kh8 42.h6 Rf6 43.Rh5 Rf4 44.Rg5 Nxc4 45.Bd3 Nb2 46.Bc2 c4 47.Rg7 Nd3 48.Bb1 Rxf2+ 49.Kg3 Rb2 0-1






Ο χαρακτήρας του ήταν ευγενικός, ήταν πολύ ευχάριστος σαν παρέα, είχε αρκετή αίσθηση του χιούμορ και ήταν πολύ συμπαθής και στοργικός σαν άνθρωπος. Σε ένα πολύ μεγάλο τουρνουά στην Οστένδη το 1906 όπου συμμετείχε ο Amos Burn, ο Gunsberg έγραψε γι΄ αυτόν: "Ο Amos Burn ήταν το θαύμα και έτυχε της απόλυτης εκτίμησης όλων των συμμετεχόντων. Έδωσε μεγάλη αξία στο Αγγλικό σκάκι και ήταν γνωστός με τον "τίτλο" ως 'Invincible English Bulldog'".









Ο Amos Burn πέθανε στο Hammersmith του Λονδίνου στις 25/11/1925.


Σκακιστικά αποφθέγματα.

Σκακιστικά αποφθέγματα που έμειναν στην ιστορία του σκακιού.






Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

"Θησαυροφυλάκιο παρτίδων": Roberto Cifuentes Parada vs Vadim Zvjaginsev.










Vadim Zvjaginsev









Την εξαιρετική παρτίδα ανάμεσα στον Χιλιανό GM Roberto Cifuentes Parada (λευκά) και τον Ρώσο GM Vadim Zvjaginsev (μαύρα) που παἰχτηκε στο διεθνές τουρνουά "Wijk aan Zee Open tournament" στην Ολλανδία το 1995 θα παρακολουθήσουμε σήμερα.

Η φημισμένη αυτή παρτίδα που ονομάστηκε "The Pearl of Wijk aan Zee" (Το μαργαριτάρι του Wijk aan Zee) έμεινε στην σκακιστική ιστορία εξαιτίας των απίστευτων επιθετικών θυσιών του Vadim Zvjaginsev, ο οποίος θυσιάζει ίππο, μία διαφορά και την βασίλισσα προκειμένου να κάνει ματ στον βασιλιά του Roberto Cifuentes Parada στην έκτη γραμμή.







Roberto Cifuentes Parada









Roberto Cifuentes Parada (2535) vs Vadim Zvjaginsev (2585)
"The Pearl of Wijk aan Zee"

Το άνοιγμα της παρτίδας είναι:Ημισλαβική άμυνα: Βαριάντα Stoltz (D45).

1.d4 e6 2.Nf3 d5 3.c4 Nf6 4.Nc3 c6 5.e3 Nbd7 6.Qc2 b6 7.Be2 Bb7 8.O-O Be7 9.Rd1 O-O 10.e4 dxe4 11.Nxe4 Qc7 12.Nc3 c5 13.d5 exd5 14.cxd5 a6 15.Nh4 g6 16.Bh6 Rfe8 17.Qd2 Bd6 18.g3 b5 19.Bf3 b4 20.Ne2 Ne4 21.Qc2 Ndf6 22.Ng2 Qd7 23.Ne3 Rad8 24.Bg2 Nxf2 25.Kxf2 Rxe3 26.Bxe3 Ng4+ 27.Kf3 Nxh2+ 28.Kf2 Ng4+ 29.Kf3 Qe6 30.Bf4 Re8 31.Qc4 Qe3+ 32.Bxe3 Rxe3+ 33.Kxg4 Bc8+ 34.Kg5 h6+ 35.Kxh6 Re5 0-1


Μία σύζευξη ποίησης και μιάς σκακιστικής φωτογραφίας.















Τὸ βλέμμα

Τὸ βλέμμα σου
θείων ἐρώτων διάστασις
μὲ σφάζει καὶ μ᾿ ἀνασταίνει ταυτόχρονα
ἕνα θαῦμα θέλω νὰ ζήσω
καὶ νὰ κλείσω τὴ ζωή μου σ᾿ αὐτὸ
δεῖξε μου μονοπάτι νὰ γίνω
ἐσύ.


Γεώργιος Πολίδης


Ο Γεώργιος Πολίδης γεννήθηκε τὸ 1967, ζεῖ καὶ ἐργάζεται στὴν Γερμανία.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Έφυγε ο κορυφαίος Έλληνας φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας.









Κώστας Μπαλάφας (1920- 2011).










Σε ηλικία 91 ετών έφυγε από την ζωή εχτές Κυριακή ο σημαντικός και κορυφαίος Έλληνας φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας.
O Κώστας Μπαλάφας γεννήθηκε το 1920 στο ορεινό χωριό Κυψέλη της Άρτας από φτωχούς γονείς αγρότες, τον Γιώργο και την Αρχοντούλα. «Εκεί που», όπως λέει ο ίδιος, «οι άνθρωποι παιδεύονται να επιβιώσουν, οργώνοντας την άγονη γη, λες και στύβουν με τα χέρια τους γυμνά το ξερό χώμα και το ποτίζουν με ιδρώτα, ώσπου να δώσει καρπούς. Αναγκαία λύση για την επιβίωση ήταν ο δρόμος της ξενιτιάς, ένα όνειρο αρκετά απατηλό. Το μήνυμα που κυριαρχούσε ειδικά για τους νέους ήταν: "Φύγε να σωθείς". Πάρα πολλοί έφυγαν...»
Σε ηλικία μόλις έντεκα ετών βρέθηκε στην Αθήνα και ρίχτηκε στη βιοπάλη. Τα παιδικά του βιώματα είναι βαθιά χαραγμένα στη μνήμη του με την παραμικρή λεπτομέρεια:
«Απ' το χωριό μου κατέβηκα πρώτα στην Άρτα. Εκεί ο πατέρας μου, για να μη με στείλει μόνο στην Αθήνα, με παρέδωσε σ' ένα γνωστό μας δάσκαλο να με συνοδεύσει. Παράκληση του πατέρα μου ήταν να με βοηθήσει ώσπου να βρω στην πλατεία Κουμουνδούρου την ταβέρνα ενός συγχωριανού μας, που ήταν θαυμάσιος άνθρωπος και καλός πατριώτης. Σ' αυτόν έβρισκαν απάγκιο πολλά χωριατόπαιδα απ' την Ήπειρο, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Εκτός από ένα πιάτο φαγητό που τους έδινε, φρόντιζε να τους βρίσκει και δουλειά.
»Αυτό έγινε και μ' εμένα, καταλήγοντας να πιάσω δουλειά σε ένα ονομαστό τότε γαλακτοπωλείο-ζαχαροπλαστείο της οδού Πατησίων κοντά στον Άγιο Λουκά, με την επωνυμία "Δελφοί". Την ημέρα δουλειά, το βράδυ νυχτερινό σχολείο. Μέχρι το 1936. οπότε πήγα για σπουδές κοντά στην πατρίδα μου, στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων.
»Μετά την ευδόκιμη αποφοίτηση -η φοίτηση ήταν διετής- συνέχισα για ένα χρόνο σπουδές γαλακτολογίας στην Ιταλία, όπου και έμαθα τα ιταλικά. Το 1939. επέστρεψα στα Ιωάννινα και διορίστηκα έκτακτος υπάλληλος στη Γαλακτοκομική Σχολή. Εκεί εργαζόμενο με βρήκε ο πόλεμος και η Κατοχή».
Η πρώτη επαφή του με τη φωτογραφία και τη φωτογραφική μηχανή, όπως διηγείται ο ίδιος πάντα, ήταν στα δεκατρία του χρόνια. Είχαν έρθει κάτι συγγενείς του αφεντικού απ' την Αμερική και αυτός, για να τους ευχαριστήσει, θέλησε να τους δείξει τα αξιοθέατα της Αττικής και τους πήγε κάποια μέρα στην Πάρνηθα. Μαζί τους οι ξένοι είχαν μια μικρή φωτογραφική μηχανή Μπράουν της Κόντακ. απλή και εύκολη στο χειρισμό, για να φωτογραφηθούν. Κάποιος έπρεπε να κρατάει τη μηχανή για να τραβήξει τις οικογενειακές τους φωτογραφίες κι αναγκάστηκε ο μαγαζάτορας να πάρει και τον νεαρό υπάλληλο του μαζί γι' αυτή τη δουλειά.
«Όταν κατάλαβα ότι αυτό το μηχάνημα που κρατούσα στα χέρια μου μπορεί να αποτυπώσει σε εικόνα πάνω σε χαρτί ό,τι έχω ζωντανό μπροστά μου, μαγεύτηκα...»
Η πρωτόγνωρη εμπειρία εκείνης της ημέρας τον σημάδεψε: η απόκτηση μιας δικής του φωτογραφικής μηχανής έγινε, για τον έφηβο Κώστα Μπαλάφα, όνειρο μιας ολόκληρης ζωής.
Όταν σπούδαζε στα Ιωάννινα, κατάφερε ν' αγοράσει μια Τζούνιορ Κόντακ πουλώντας και το ρολόι του για να συμπληρώσει το ποσό. Την εποχή που βρισκόταν στην Ιταλία, αντικατέστησε τη μηχανή του με μία Ρομπότ. Έγινε φίλος με κάποιον υπάλληλο ενός γειτονικού φωτογραφείου, καθόταν δίπλα του κι έτσι έμαθε και την τέχνη του σκοτεινού θαλάμου.
Με αυτή τη μηχανή, ο νεαρός τότε φωτογράφος έμελλε ν' απαθανατίσει την πορεία του ελληνικού στρατού προς το αλβανικό μέτωπο, την Κατοχή και τον ένοπλο αγώνα του ΕΛΑΣ στην Ήπειρο. Τα φιλμ ήταν δυσεύρετα, αλλά η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς! Το Νοέμβρη του 1940, τα ελληνικά στρατεύματα κατέρριψαν κι έπεσε στην Καλούτσιανη Ιωαννίνων ένα από τα πρώτα ιταλικά βομβαρδιστικά. Στα σκορπισμένα συντρίμμια του αεροπλάνου βρέθηκε από τους χωρικούς και το περιμάζεψαν ένα σφραγισμένο μεταλλικό κουτί με πολλά μέτρα αεροπορικού φιλμ Ferrania Capelli. Γι' αυτούς ήταν άχρηστο, για τον ερασιτέχνη τότε φωτογράφο πολύτιμο. Το απέκτησε με αντίτιμο μερικές οκάδες καλαμποκάλευρου, περιζήτητο προϊόν για την περίοδο της Κατοχής.
Χρησιμοποιώντας αυτό το φιλμ στη μικρή του ιταλική Ρομπότ, ο Κώστας Μπαλάφας κατέγραψε πολλά από τα εγκλήματα των κατακτητών στην Ήπειρο και, αμέσως μετά, τη δραστηριότητα του αντάρτικου στην ίδια περιοχή. Δεν υπήρξε επαγγελματίας φωτορεπόρτερ, ούτε βρέθηκε τυχαία στο μέτωπο των πολεμικών επιχειρήσεων: ήταν αντάρτης-τυφεκιοφόρος και παράτολμος φωτογράφος.
Το παράτολμο του χαρακτήρα και των πράξεων του αποδείχτηκε περίτρανα, όταν απαθανάτιζε φοβερά εγκλήματα και σκηνές μπροστά στους Ιταλογερμανούς κατακτητές, με κίνδυνο την άμεση εκτέλεση του με συνοπτικές διαδικασίες, ή φωτογραφίζοντας ολόρθος τους διπλανούς συμπολεμιστές του την ώρα της μάχης.
Αδιάψευστος μάρτυρας της παράτολμης ιδιοσυγκρασίας και εφευρετικότητας του είναι η φωτογράφιση των σωμάτων των πατριωτών Τόδουλου και Φαρίδη, που αιωρούνταν άψυχα ανάμεσα σε δύο πλατάνια στις όχθες της λίμνης των Ιωαννίνων τον Μάρτη του 1944.
Οι Γερμανοί κατακτητές άφηναν αλλά και υποχρέωναν το πλήθος να πλησιάσει την επιτηρούμενη από φρουρούς περιοχή, για λόγους παραδειγματισμού και εκφοβισμού. 0 Κώστας Μπαλάφας έκανε πρώτα μια πρόχειρη αυτοψία, υπολόγιζε τις αποστάσεις και ξαναγύριζε κρατώντας στην αγκαλιά του μια σακούλα με κρεμμύδια. Μέσα όμως είχε κρύψει τη φωτογραφική του μηχανή με ανοιχτή μια τρύπα μπροστά στο φακό. Περνώντας μπροστά απ' τους κρεμασμένους, και από ικανή απόσταση, απαθανάτισε το γεγονός, αφήνοντας έτσι στην ιστορία μία από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες της Κατοχής.
Εξάλλου, η φωτογράφιση του οπλοπολυβολητή αντάρτη την ώρα που έπεφτε με το όπλο στα χέρια, χτυπημένος σε γερμανική ενέδρα στα Γραμμενοχώρια, τον αναδεικνύει άφοβο στις μάχες, καταδεικνύει ότι σκοπός του ήταν να φωτογραφίσει πάση θυσία την Εθνική Αντίσταση στην Ήπειρο.
Το 1942 συνελήφθη και πέρασε στο Μεσολόγγι ιταλικό στρατοδικείο, όχι για κάποια σημαντική πράξη αντίστασης, αλλά από μια «απροσεξία», όπως λέει ο ίδιος: Από κάποιους Αλβανούς μαυραγορίτες είχε αγοράσει ένα ασφράγιστο τρανζίστορ. Απ' αυτό, κρυμμένος σ' ένα υπόγειο με φίλους του, άκουγαν καθημερινά τα νέα από το BBC. Δεν αρκέστηκαν σ' αυτό, βέβαια, και σιγά-σιγά άρχισαν να κυκλοφορούν ένα δελτίο με τα νέα που μεταδίδονταν. Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν μπορούσε να κρατηθεί μυστικό για πολύ καιρό. Μαθεύτηκε και τους έπιασαν.
Το στρατοδικείο από κάποια σύμπτωση έδειξε επιείκεια και τους καταδίκασε μόνο σε τρεις μήνες φυλακή με αναστολή. Έτσι, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Τότε ο Μπαλάφας ανέβηκε στο βουνό και κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Στο Ζαγόρι, στο Χάνι του Καμπέραγα, έχοντας πάντα μαζί τη φωτογραφική του μηχανή, συνάντησε το φίλο του Λέανδρο Βρανούση, εθνοσύμβουλο Ηπείρου στην Κυβέρνηση του Βουνού - και μετέπειτα Διευθυντή του Κέντρου Έρευνας του Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών. Εντάχθηκε στο 85ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ με διοικητή τον γενναίο Γιώργο Καλλιανέση και υπήρξε μόνιμος συνοδοιπόρος, σε ατελείωτες πορείες από περιοχή σε περιοχή, με το φίλο του Λέανδρο.
Ο Βρανούσης, διακατεχόμενος από την ίδια ζέση με τον Μπαλάφα. κρατούσε σημειωματάριο των γεγονότων που ο φίλος του αποτύπωνε με τη φωτογραφική του μηχανή. Το πολύτιμο μπλοκάκι με τις σημειώσεις του Βρανούση καταστράφηκε αργότερα από τον πατέρα του, όπως αφηγείται ο υπερήλικας πλέον φωτογράφος. Το ιστορικό φωτογραφικό υλικό του Μπαλάφα διασώθηκε κρυμμένο απ' το 1944 στο ξύλινο ταβάνι του σπιτιού της πατριώτισσας Ιουλίας Γοργόλη. στα Γιάννενα. Ένα μέρος καταστράφηκε από την υγρασία, αλλά το υπόλοιπο έμεινε άθικτο και το παρέλαβε ο ίδιος, χωρίς κανέναν πλέον κίνδυνο, το 1975. Φιλμ που δεν θεωρούνταν επικίνδυνα ώστε να τα κρύψουν, όπως εκείνα με θέμα τη μαζική μεταφορά των Εβραίων από τα Γιάννενα σε γερμανικά στρατόπεδα, έπεσαν στα χέρια των αρχών ασφαλείας το 1944 και δυστυχώς εξαφανίστηκαν.
Η εποχή του πολέμου του '40, η Κατοχή και η συμμετοχή του Κώστα Μπαλάφα στο αντάρτικο αποτέλεσαν σταθμό στη ζωή του, χαράζοντας τη μετέπειτα πορεία του. Το αξιόλογο ιστορικό και καλλιτεχνικό του έργο. και ιδιαίτερα η φωτογραφική καταγραφή της Εθνικής Αντίστασης στην Ήπειρο, είναι ευτύχημα που ο ίδιος απο¬τύπωσε σ' ένα υπέροχο λεύκωμα-βιβλίο, εμπλουτισμένο με αυτού¬σιες δραματικές αφηγήσεις του ιδίου. Τόσο γι' αυτό, όσο και για τα υπόλοιπα λευκώματα-βιβλία του, αξίζει να γίνουν παρακάτω ξεχωριστές, λεπτομερείς αναφορές.
Από το 1945 μέχρι το 1951 εργάστηκε ως διερμηνέας, επειδή γνώριζε καλά την αγγλική γλώσσα, σε μία βρετανική ομάδα μηχανικών, που έκανε αποκαταστάσεις συγκοινωνιών μετά τον πόλεμο. Με τον τρόπο αυτό γύρισε σχεδόν όλη την Ελλάδα και γλίτωσε από το κυνηγητό και το δρόμο της εξορίας. Μάλιστα, από τη θέση του αυτή
βοήθησε πάρα πολύ κόσμο, αφού οι συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου και μετά ήταν τραγικές.
Το 1948, η ομάδα των μηχανικών εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Εκεί ο Μπαλάφας μπόρεσε ν' ασχοληθεί παράλληλα με την τέχνη-επιστήμη που είχε σπουδάσει, τη γαλακτολογία. κάνοντας καλλιέργειες σ' ένα βιολογικό εργαστήρι στην οδό Σωκράτους. Η επιθυμία του να σταδιοδρομήσει μελετώντας τις κλινικές ιδιότητες του γάλακτος στο Γαλλικό Ινστιτούτο Παστέρ με υποτροφία δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω των μη «εθνικοφρόνων» πολιτικών του πε-ποιθήσεων.
Το 1951, με κριτήριο τα προσόντα του, προσελήφθη από την αμερικανική εταιρεία Ebasco, η οποία πέρασε στην τότε νεοϊδρυθείσα ΔΕΗ, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε ως προϊστάμενος του Τμήματος Ανατυπώσεων. Και σ' αυτό το πόστο ο ίδιος διέπρεψε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε μια εκ βαθέων συνέντευξη του ο υφιστάμενος του τότε Παύλος Βρέλλης, ο μετέπειτα ιδρυτής του Μουσείου Ελληνικής Ιστορίας των κέρινων ομοιωμάτων στα Γιάννενα.
Σε ηλικία τριάντα οχτώ ετών παντρεύτηκε την καθηγήτρια Ευαγγελία Μαργαρίτου, μια εξαίρετη σύντροφο, η οποία αντιλήφθηκε νωρίς την αγάπη και το πάθος του για τη φωτογραφία και τα ατελείωτα φωτογραφικά οδοιπορικά. 0 συμβιβασμός της με τον τρόπο ζωής του παθιασμένου φωτογράφου ήταν ενσυνείδητος: ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος του συντρόφου της αφιερωνόταν στο προσφιλές του αντικείμενο.
Απέκτησαν δυο παιδιά, τη Στέλλα και τον Γιώργο, που και αυτά υποχρεωτικά συγκατατέθηκαν με την απουσία του πατέρα «κυνηγού» της φωτογραφίας, αν και πολλές φορές τον ακολουθούσαν στα μεγάλα οδοιπορικά του.
Εργαζόμενος στη ΔΕΗ, φωτογράφισε ορισμένα έργα, με αποκορύφωμα την κατασκευή του υδροηλεκτρικού φράγματος Κρεμαστών του Αχελώου, μ' όλες τις παρενέργειες και παραμέτρους του.
Ο νεοσύστατος τότε οργανισμός της ΔΕΗ τού έδωσε την ευκαιρία ν' ασχοληθεί με μιαν άλλη προσφιλή του δραστηριότητα, την κινηματογράφηση. Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1960, η ΔΕΗ έκανε πειραματικές τηλεοπτικές εκπομπές. Με τα μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν τότε, συστήθηκε λίγο αργότερα το κρατικό κανάλι της ΕΙΡΤ. Το πρώτο ολοκληρωμένο φιλμ της ΔΕΗ γυρίστηκε στα 1960:
Ηταν τα πρώτα «Δωδώνεια». με πρωτεργάτη τον Κώστα Μπαλάφα. ο οποίος έκτοτε καθιερώθηκε και ως κάμεραμαν.
Τελικά γυρίστηκαν γύρω στις εξήντα ταινίες, που μαζί με το υπό-λοιπο φωτογραφικό υλικό επί πολλά χρόνια φυλάσσονταν σε κάποιες γωνιές του φιλόξενου σπιτιού του φωτογράφου στο Χαλάνδρι.
Όπως για τη φωτογραφία, που χάρη σ' αυτόν αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, έτσι και για τον κινηματογράφο, ο Μπαλάφας έχει κάνει σειρά διαλέξεων στους σπουδαστές της Ακαδημίας Δημιουργικής Φωτογραφίας Leica, η οποία προς τιμήν της έχει προβεί σε τρεις εξαίρετες εκδόσεις για τα παραπάνω θέματα.
Τα βιογραφικά στοιχεία είναι από το βιβλίο του Κώστα Μπουμπούρη "Ο Κώστας Μπαλάφας και η Ελλάδα του"

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

1o Κύπελλο Φιλίας και Συνεργασίας.

Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι αγώνες του 1ου Κυπέλλου Φιλίας και Συνεργασίας. Από πολύ νωρίς άρχισαν να καταφτάνουν οι σκακιστές και σκακίστριες που θα έπαιρναν μέρος. Συμμετείχαν οι σύλλογοι ΣΠΚ Φυλής (από Αττική), ΣΟ Βόρειας Εύβοιας (από Εύβοια), ΣΝΟ Λαμίας και ΑΟ Αγίου Κωνσταντίνου Λοκρίδος "Πήγασος" (από Φθιώτιδα).
Η κλήρωση των ζευγαριών του πρώτου γύρου έφερε αντιμέτωπες τις ομάδες ΑΟ Άγίου Κωνσταντίνου-ΣΝΟ Λαμίας και ΣΟ Βόρειας Εύβοιας-ΣΠΚ Φυλής. Στο πρώτο ζευγάρι επικράτησε καθαρά η ομάδα του ΑΟ Αγίου Κωνσταντίνου με σκορ 6-2. Στο δεύτερο ζευγάρι, αν και θεωρητικά η ομάδα της ΣΠΚ Φυλής ήταν μεγαλύτερης δυναμικότητας, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ισόπαλο 4-4. Εφαρμόζοντας το κριτήριο του Βερολίνου νικήτρια ομάδα αναδείχθηκε ο ΣΟ Βόρειας Εύβοιας.
Για τον δεύτερο γύρο και μετά από κλήρωση για τα χρώματα τα ζευγάρια ήταν: ΣΟ Βόρειας Εύβοιας-ΑΟ Αγίου Κωνσταντίνου και ΣΠΚ Φυλής-ΣΝΟ Λαμίας. Στον πρώτο αγώνα νικητής αναδείχθηκε ο ΣΟ Βόρειας Εύβοιας με σκορ 7,5-0,5. Στον δεύτερο αγώνα νικήτρια αναδείχθηκε η ΣΠΚ Φυλής με σκορ 5-3.

Η τελική κατάταξη των ομάδων είναι:
1η θέση: Σκακιστικός Όμιλος Βόρειας Εύβοιας
2η θέση: ΑΟ Αγίου Κωνσταντίνου Λοκρίδος "Πήγασος"
3η θέση: Σκακιστική Πολιτιστική Κίνηση Φυλής
4η θέση: Σκακιστική Νεανική Ομάδα Λαμίας














Δελτίο τύπου από την Σκακιστική Πολιτιστική Κίνηση Φυλής.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Maria Teresa Mora - Η μαθήτρια του José Raúl Capablanca.

Η σκακίστρια María Teresa Mora Iturralde γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1902 στην Αβάνα της Κούβας.

Υπήρξε ο μοναδικός άνθρωπος που είχε την τύχη να πάρει ιδιαίτερα μαθήματα σκακιού από τον μεγάλο σκακιστή και παγκόσμιο πρωταθλητή José Raúl Capablanca.

Ο Capablanca είχε εκφράσει το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό του γιά τον τρόπο που έπαιζε σκάκι η Maria Teresa Mora και με χαρά της παρέδωσε σημαντικά σκακιστικά μαθήματα.







Η María Teresa Mora σε παρτίδα με αντίπαλο τον Edward Everett (Νοέμβριος του 1916).










Η Maria Teresa Mora στο δεξιό άκρο της φωτογραφίας μαζί με τον Mikhail Botvinnik και άλλες σκακίστριες.






Η Maria Teresa Mora ήταν δυνατή σκακίστρια και το παιχνίδι της πολύ αξιόλογο.
Το 1922 κέρδισε το κύπελλο "Dewar Cup" του φημισμένου Havana Chess Club, νίκη η οποία ήταν συνάμα και η κατάκτηση του εθνικού πρωταθλήματος της Κούβας.
Ήταν η πρώτη γυναίκα λοιπόν που κέρδισε το σκακιστικό πρωτάθλημα της χώρας της. Υπήρξε επίσης πρωταθλήτρια γυναικών στην Κούβα από το 1938 μέχρι και την αποχώρησή της από το αγωνιστικό σκάκι το 1960.











Στην σκακιέρα σε νεαρή ηλικία.










Υπήρξε διεκδικήτρια του παγκοσμίου πρωταθλήματος γυναικών στο σκάκι το 1939 στο Μπουένος Άϊρες της Αργεντινής όπου κατετάγη στην 7η-8η θέση με νικήτρια την Vera Menchik, και το 1949-1950 στην Μόσχα της τότε Σοβιετικής Ένωσης όπου κατετάγη στην 10-11 θέση με νικήτρια την Lyudmila Rudenko. Της απονεμήθηκε ο τίτλος WIM το 1950.












Η Maria Teresa Mora σε γραμματόσημο της Κούβας του 2004.











Δύο παρτίδες της Maria Teresa Mora θα παρακολουθήσουμε.


Η πρώτη είναι από το παγκόσμιο σκακιστικό πρωτάθλημα γυναικών του 1949-1950. Η Maria Teresa Mora (λευκά) με αντίπαλο την αμερικανίδα πρωταθλήτρια Mona May Karff (μαύρα). Η παρτίδα πάιχτηκε το 1950 στην Μόσχα. Το άνοιγμα είναι: Ισπανική παρτίδα: Επίθεση Marshall (C89).

Maria Teresa Mora Iturralde vs Mona May Karff

1.e4 e5 2.Nf3 Nc6 3.Bb5 a6 4.Ba4 Nf6 5.O-O b5 6.Bb3 Be7 7.Re1 O-O 8.c3 d5 9.exd5 Nxd5 10.Nxe5 Nxe5 11.Rxe5 Nf6 12.d4 Bd6 13.Re1 Ng4 14.h3 Qh4 15.Qf3 Nxf2 16.Re2 Nxh3+ 17.gxh3 Bxh3 18.Re4 Qg3+ 19.Qxg3 Bxg3 20.Re3 Bf4 21.Rxh3 Bxc1 22.Rh2 Rae8 23.Kf1 Re4 24.Na3 Rf4+ 25.Kg1 Rg4+ 26.Kh1 Bf4 27.Re2 h5 28.Bd5 g5 29.Nc2 Rd8 30.Bg2 Rh4+ 31.Kg1 Rd6 32.Bh1 Rf6 33.Rd1 g4 34.Ne1 g3 35.Bf3 Bd6 36.Bg2 Rhf4 37.Nd3 R4f5 38.Rf1 Rxf1+ 39.Bxf1 h4 40.Bh3 Kg7 41.Kg2 Kh6 42.Ne1 Kh5 43.Nf3 Bf8 44.Re4 Bd6 45.Rxh4+ Kg6 46.Re4 Bf4 47.Re2 Kh6 48.Nd2 Kh5 49.Nf1 Rg6 50.Re7 Rf6 51.Re4 Kg5 52.Nxg3 Rg6 53.Kf3 Rf6 54.Kg2 Rg6 55.Ne2 Kf6+ 56.Kf3 Bd6 57.b3 a5 58.Nf4 Rg5 59.c4 bxc4 60.bxc4 c5 61.Nd5+ Kg6 62.Rg4 cxd4 63.Rxg5+ Kxg5 64.Ke4 Bc5 65.Nf4 Ba7 66.Ne2 d3 67.Kxd3 f5 68.Nd4 f4 69.Ke4 Kh4 70.Bf1 Bb8 71.Ne6 Kg3 72.Be2 Kf2 73.Nxf4 1-0






Η δεύτερη παρτίδα παίχτηκε στην Ουψάλα της Σουηδίας το 1956. Ο κατοπινός, όγδοος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι Mikhail Tal (λευκά) με αντίπαλο την Maria Teresa Mora (μάυρα). Το άνοιγμα της παρτίδας είναι: Άμυνα Benoni: Τσέχικη Άμυνα Benoni (A56).

Mikhail Tal vs Maria Teresa Mora Iturralde

1.d4 Nf6 2.c4 c5 3.d5 e5 4.Nc3 d6 5.e4 Be7 6.Bd3 O-O 7.Nge2 Nh5 8.Be3 Bg5 9.Qd2 Bxe3 10.Qxe3 g6 11.O-O-O a6 12.g3 b5 13.f4 Qa5 14.fxe5 bxc4 15.Bxc4 Nd7 16.exd6 Ne5 17.Bb3 Rb8 18.Rhf1 c4 19.Bc2 Qb6 20.Qd4 Nd3+ 21.Kd2 Bh3 22.Bxd3 Bxf1 23.Rxf1 Qxd6 24.Bc2 Rxb2 25.e5 Qb4 26.e6 fxe6 27.Rxf8+ Qxf8 28.dxe6 Qf5 29.Ne4 c3+ 30.Qxc3 Rxa2 31.e7 Qxe4 32.Qc8+ 1-0














Η Maria Teresa Mora απεβίωσε στην Κούβα στις 3 Οκτωβρίου του 1980.

Η μουσική της ημέρας - The Corries: "October Song" .

Ο Οκτώβριος, ο μήνας του πρωτοβροχιού και των χρυσάνθεμων του Άϊ Δημήτρη. Βροχές από σήμερα τη νύχτα, το φθινόπωρο περιπατεί και μας νανουρίζει γλυκά με τον ήχο από τις στάλλες της βροχής.









Το όμορφο τραγούδι "October Song" από το σκωτσέζικο φολκ ντουέτο The Corries θα ακούσουμε τούτο το πρωινό του Σαββάτου.




















Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!


Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Garry Kasparov και Magnus Carlsen - "Ο βασιλιάς και ο μικρός πρίγκηπας".

Ένα σύντομο βίντεο από φιλική συνάντηση-μάθημα του τότε παγκόσμιου πρωταθλητή Garry Kasparov με τον δεκατριάχρονο Magnus Carlsen.