Τρία ποιήματα με θέμα το σκάκι.

                                                    William Roberts (1895–1980), "Τhe chess players" (1929-1930)



Αλίευσα και άλλα τρία ποιήματα με θέμα το σκάκι τα οποία και σας τα παρουσιάζω.  




Παρτίδα

Πώς να σε κερδίσω. Με παίζεις όπως θέλεις.
Και μου παίρνεις έναν-έναν τους στρατιώτες.
Μου κυκλώνεις τους πύργους.
Τ' άλογά μου έχουν τρομάξει και τριγυρνούν εδώ κι εκεί χαμένα.
Μα πώς να σε κερδίσω.
Που ακόμα κι αυτή η βασίλισσά μου ξεπορτίζει.
Και με προδίνει αδιάκοπα μέσα στα χόρτα με τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς σου.

Νάσος Βαγενάς   -   Aπό τη συλλογή «Πεδίον Άρεως» (1982) 

                                                            Jeanne Mammen (1890-1976), "Scacchista" (1929-1930)





Η Σκακιέρα  

                                                                    Στην Αλίκη


Από καταβολής κόσμου η σκακιέρα ανοιγμένη και πάνω της γίνονται οι κινήσεις.
Κάθε τόσο ένα μαύρο πιόνι ρωτάει ένα αντίπαλό του άσπρο
(ή και αντίστροφα):
- Εσύ τι κάνεις;
- Εγώ χάνω, εσύ;
- Εγώ δεν κερδίζω.

Κι αυτοί που κινούν τα πιόνια;

Ο ένας σίγουρα κερδίζει.
Κι ο άλλος;
Ο άλλος σίγουρα δε χάνει.
Από καταβολής κόσμου η σκακιέρα...

Διάττων Αβρός   -   (Μάης 1998) 

                                                                             Bo Bartlett (1955), "Inheritance" (2010)



  
Σκάκι με αναπηρία 

«Ρουά Ρένα» αναφώνησε ο παίκτης απειλώντας βασιλιά και βασίλισσα.
Ο αντίπαλος δεν απάντησε στην κίνηση παρά άνοιξε το ρολόι μενταγιόν και κοίταξε την ώρα.
Είχε συγκινηθεί πως μπορούσε αυτή η κοπέλα με αναπηρία να φτάσει ως το τέλος του παιχνιδιού.
Έτσι λοιπόν,
αυτή η βασίλισσα με κομμένο το μισό της σώμα θα γινότανε θυσία για το βασιλιά.
Ο παίκτης όμως δεν συμφώνησε και παραβαίνοντας τους κανόνες του σκακιού
σήκωσε στα χέρια του βασιλιά και βασίλισσα και είπε: «Αυτή η κίνηση δεν θα γίνει.
Αυτή η αγάπη δεν πρέπει να μολυνθεί. Και η νίκη του παιχνιδιού είναι δική τους.»

Αλέξανδρος Ζέππος   -  (2012)