Οι ερασιτέχνες σκακιστές, οι απλοί άνθρωποι που λατρεύουν το σκάκι, οι καθημερινοί άνθρωποι, εμείς οι ίδιοι δηλαδή, που το βλέμμα μας μαγνητίζεται στην θέα μιάς παρτίδας σε εξέλιξη, στο ξέφρενο κρεσέντο ενός μπλιτζ, στο αδυσώπητο πέσιμο της κόκκινης σημαίας του ρολογιού ή στην αναμονή της κίνησης του αντίπαλου που σκέφτεται γιά ώρα. Το άγγιγμα και η αφή των ξύλινων φθαρμένων κομματιών, χάδι που αιωρείται, πότε σίγουρο και αποφασιστικό, κι άλλοτε διστακτικό, μετέωρο. Σκακιέρες από ξύλο, πλαστικό, μέταλλο, χαρτόνι, τσιμέντο και απ΄ ότι άλλο υλικό μπορεί κανείς να φανταστεί, ένας μικρόκοσμος που μας χαρίζει μιάν αίσθηση ξεχωριστή, μοναδική, που μόνο αυτοί που αγαπούν το σκάκι έχουν νιώσει.
Ερασιτέχνες σκακιστές. Εάν αναλογιστούμε πως η λέξη ερασιτέχνης σημαίνει "εραστής της τέχνης", τότε καταλαβαίνουμε πόση αγάπη και τι πάθος κρύβει ο καθένας μας βαθειά μες στην καρδιά γιά ετούτο το εξαίσιο, "βασιλικό" παιχνίδι, που απολαμβάνουμε όλοι εμείς οι ερασιτέχνες σκακιστές, άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, μα και τόσο μοναδικοί συνάμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου