Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Καθαρά Δευτέρα - Κούλουμα - Χαρταετοί.

Καθαρά Δευτέρα, Κούλουμα, το πέταγμα των χαρταετών. Το τέλος της Αποκριάς και του καρναβαλιού. Μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια, χαμογελαστές, πολύχρωμες, ανεξίτηλες. Μιά χαρά και μιά λύπη έχει πάντα ετούτη η ημέρα. Χαρά γιά την άνοιξη που θα έρθει σύντομα και λύπη γιά τα όνειρα των παιδικών μας χρόνων, που σαν χαρταετοί που κόπηκε ο σπάγγος τους, χαθήκανε μακρυά...


Δύο ποιητές, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Ανδρέας Εμπειρίκος, ένας ζωγράφος, ο Σπύρος Βασιλείου και η μουσική σύνθεση του Μίκη Θεοδωράκη "Χαρταετοί" διασκευασμένη και παιγμένη σε δυό κλασικές κιθάρες από τον Νότη Μαυρουδή και τον Παναγιώτη Μάργαρη κοσμούν την παρούσα ανάρτηση.





















«Ο χαρταετός»


Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη
και όταν έμενα στο προσκέφαλο μου μπρούμυτα
τιμωρημένη ώρες και ώρες.
ένιωθα το δωμάτιο μου ανέβαινε
-δεν ονειρευόμουν- ανέβαινε
φοβόμουνα και μου άρεσε.

Ήταν εκείνο που έβλεπα πως να το πω
κάτι σαν την “ανάμνηση τον μέλλοντος”
όλο δέντρα που έφευγαν βουνά πού άλλαζαν όψη
χωράφια γεωμετρικά με δασάκια σγουρά
σαν εφηβαία – φοβόμουνα και μου άρεσε-
ν’ αγγίζω μόλις τα καμπαναριά
να τους χαϊδεύω τις καμπάνες
σαν όρχεις και να χάνομαι. . .

Άνθρωποι μ’ ελαφρές ομπρέλες περνούσανε λοξά
και μου χαμογελουσανε·
κάποτε μου χτυπούσανε στο τζάμι:
“δεσποινίς” φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν οι “πάνω άνθρωποι” έτσι τους έλεγα
δεν ήταν σαν τους “κάτω”·είχανε γενειάδες
και πολλοί κρατούσανε στο χέρι μια γαρδένια
“μερικοί μισάνοιγαν την μπαλκονόπορτα
και μου ‘βαζαν αλλόκοτους δίσκους στο πικ-άπ.

Ήταν θυμάμαι ” Ή Άννέτα με τα σάνταλα”
” Ό Γκέυζερ της Σπιτσβέργης”
το “Φρούτο δεν εδαγκώσαμε Μάης δεν θα μας έρθει”
(ναι θυμάμαι και αλλα)
το ξαναλέω — δεν ονειρευόμουν αίφνης εκείνο
το “Μισάνοιξε το ρούχο σου κι έχω πουλί για σένα”
Μου το ‘χε φέρει ο Ίππότης-ποδηλάτης
μια μέρα πού καθόμουνα κι έκανα πώς εδιάβαζα
το ποδήλατο του με άκρα προσοχή
το ‘χε ακουμπήσει πλάι στο κρεβάτι μου·
υστέρα τράβηξε τον σπάγκο
κι εγώ κολπώνομουν μες στον αέρα
φέγγανε τα χρωματιστά μου εσώρουχα
κοίταζα πόσο διάφανοι γίνονται κείνοι πού αγαπούνε
τροπικά φρούτα και μαντίλια μακρινής ηπείρου·
φοβόμουνα και μου άρεσε το δωμάτιο μου
ή εγώ — δεν το κατάλαβα ποτέ μου.

Είμαι από πορσελάνη καί
το χέρι μου κατάγεται από τους πανάρχαιους Ίνκας
ξεγλιστράω ανάμεσα στις πόρτες
όπως ένας απειροελάχιστος σεισμός
που τον νιώθουν μονάχα οι σκύλοι καί τα νήπια·
δεοντολογικά θα πρέπει να είμαι τέρας
και όμως η εναντίωση αείποτε μ’ έθρεψε
και αυτό εναπόκειται σ’ εκείνους με το μυτερό καπέλο
που συνομιλούν κρυφά με τη μητέρα μου
τις νύχτες να το κρίνουν.

Κάποτε η φωνή της σάλπιγγας
από τους μακρινούς στρατώνες
με ξετύλιγε σαν σερπαντίνα
και όλοι γύρω μου χειροκροτούσαν
-απίστευτων χρόνων θραύσματα μετέωρα όλα.

Στο λουτρό από δίπλα οι βρύσες ανοιχτές
μπρούμυτα στο προσκέφαλο μου
θωρούσα τις πηγές με το άσπιλο λευκό
πού με πιτσίλιζαν·τι ωραία Θεέ μου τι ωραία
χάμου στο χώμα ποδοπατημένη
να κρατάω ακόμη μες στα μάτια μου
ένα τέτοιο μακρινό του παρελθόντος πένθος.

(Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη)














«Οι χαρταετοί»



Σε ορισμένους τόπους ονομάζουν τα χέρια χέρες. Στα Ακροκεραύνεια πετούν γυπαετοί. Στις πανωσιές σουρώνει η θάλασσα και αναγαλλιάζει.
Στις ανοικτές πλατείες τα παιδιά
πετούν το Μάρτη χρωματιστούς αετούς από χαρτί.

Κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι και κάποτε γαλάζιοι, οι
Χάρτινοι αετοί λυσίκομοι και με μακριές ουρές, πετούν επάνω
Από την πόλη, όπως επάνω από την φτέρη των υψηλών βουνών οι αετοί.

Εκστατικά υψώνουν τα παιδιά τα χέρια. Δείχνουν τους
χάρτινους κομήτες με τις μακριές ουρές. Ουράνιοι δράκοι
πιο ψηλά τα αεροπλάνα, βροντούν και γράφουν στο στερέωμα
με άσπρους καπνούς τις λέξεις:

ΚΑΛΑ ΛΕΟΝΑ ΝΟΛΑ ΠΥ.

Είναι η ώρα κάτασπρη, η έκστασις γαλάζια. Η πόλις
αχνίζει από ηδονή. Κουνούν τις χέρες τα παιδιά και, ακόμα,
από τα στόματά των πηδούν σαν πίδακες οι λέξεις:

ΚΑΛΑ ΛΕΟΝΑ ΝΟΛΑ ΠΥ.


(Ανδρέας Εμπειρίκος, Οκτάνα)


4 σχόλια:

  1. Καταπληκτικές είναι όλες σχεδόν οι αναρτήσεις σου. Μας πληροφορούν σωστά αλλά και πολλές φορές συγκινούν εμάς τουλάχιστον τους παλιότερους...
    Με μεγάλη μου χαρά βλέπω ότι τους τελευταίους μήνες η ποιότητα ορισμένων σκακιστικών ιστολογίων έχει βελτιωθεί τόσο τεχνικά όσο και από ποιότητα αναρτήσεων.
    Εύχομαι σε όλους υγεία και καλή Σαρακοστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ ΣΜ,

    Σε ευχαριστώ πολύ γιά τα καλά σου λόγια! Μου δίνουν χαρά και κουράγιο να συνεχίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κοίτα που σε βρήκα ψάχνοντας χαρταετούς!
    καλημέρα
    Δευτέρα όπου να 'ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα και καλή εβδομάδα Summertime Blues!

    Μακάρι οι πολύχρωμοι χαρταετοί της καρδιάς μας να πετούν ψηλά στο γαλάζιο τ΄ ουρανού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή