Τα καφενεία στην Ελλάδα και τα "cafe" στην αλλοδαπή, ήταν, και κάποια ελάχιστα πιά εξακολουθούν ακόμη να είναι χώροι που το σκάκι και οι σκακιστές είχαν την τιμητική τους. Ένας μικρόκοσμος των αισθήσεων από την ευωδία του φρεσκοψημένου καφέ, από τα μυρωδικά αφεψήματα και τα κάθε λογής εδέσματα και ποτά που συντροφεύουν τους παίκτες στην διάρκεια του παιχνιδιού. Κινήσεις , ομιλίες, βαθειά σκέψη και περισυλλογή, εφημερίδες τσαλακωμένες και πάντα κάποιος που κόβει την σκακιστική στήλη και την κρατάει στο "αρχείο" του, αναλύσεις τις πιό πολλές φορές στο πόδι, μα και άλλες φορές δυνατές αναλύσεις από κάποιον καλό πάικτη, πολιτικές και αθλητικές συζητήσεις και κόντρες, καπνός από τσιγάρα, νεύρα γιά την λάθος κίνηση και γιά τους ταβλαδώρους που χτυπούν τα πούλια με θόρυβο, χαλασμένα σκακιστικά ρολόγια, φθαρμένα από την χρήση κομμάτια, στεναχώρια γιά την χαμένη παρτίδα μα και γέλια και πειράγματα στους "αιώνιους" μαζέτες.
Ο χρόνος κυλλά και είναι σίγουρα αμείλικτος γιά όλους και γιά όλα. Και τα σκακιστικά καφενεία, όσα απέμειναν, μετρούν κι αυτά τα σημάδια του χρόνου και τον μαρασμό που αναπόφευκτα γέννησε η τεχνολογική και ηλεκτρονική τεχνολογία, η βιασύνη και η ταχύτητα, το γρήγορο και το εύκολο, το πλαστικό και το ψεύτικο, η έλλειψη συνεύρεσης και ουσιαστικής επικοινωνίας. Πάντως κάποια ακόμη αντέχουν. Μικρή ελπίδα, κι όμως, κάτι είναι κι αυτό, στην τόσο δύσκολη και απάνθρωπη εποχή μας.
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από το σκάκι στα καφενεία που δείχνουν την γοητεία του σκακιστικού αυτού μικρόκοσμου του καφενείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου